♫
Yüzsüz bir korku benimki
Ne laftan ne kovulmaktan anlar
Karanlık çöktüğü zaman
Yüreğimin harabelerine davetsizce dalar
Gece yarıları bendeki beni kovalar
Bütün uzuvlarıma hapis
Göğüs kafesime gizlenmiş
Bir meczup dolaşır içimin derinliklerinde
Sağanak acılarda ıslanır sessiz serzenişinde
Ve yıkılır surlarım, kucak açarım her bir düşüşümde
Çünkü bu korku da benim
Ruhuma zincirlenmiş meczup düşlerim de.
-Rabia
