Her şey rengini kaybetmiş. Kalbimiz koyulaşmış, karanlık sarmış her bir uzvumuzu. Ruhumuz makinede yüksek derece yıkanmış, çekmiş çoktan. Ne yapsak faydasız, ufacık kalmışız bedenimizin içinde. Boşlukları doldurmanın bir yolu yokmuş, varsa da bulamamışız. Ya da hiç aramamışız. Pembe bir sandalye kalmış yalnızca. Bomboş duruyor yüreğimizin tam ortasında. O da başlamış artık solmaya, tek başına.
-Rabia
