Siz de Islanın..

Yağmur kokulu şehirleri severim, toprağını severim, içinde yaşayan ıslanan insanlarını severim. Hissettiklerini, düşüncelerini, dertlerini, sevinçlerini, mutluluğunu, hüznünü anlatmaktadır yağmur.
Toprağa anlatır. Islattığı insanlara anlatır. Yağmur anlatır. Yağmur ağlar. Beni duyun, hissedin, dinleyin der. Toprak içine alır, sımsıkı sarar yağmuru, damlalarını, ona can kan olur.
İnsanlar dinler yağmuru, o yüzden yağmur her yağdığında hüzünlenirler. İnsanlar yağmurlarla beraber üzülür. Çünkü yağmurları en iyi insanlar anlar. Bu yüzden severim ben yağmuru, damlalarını, toprağını, ıslattığı insanları; hepsi benim gibi. Kendimi görürüm onlarda; kah bir yağmur damlası, kah bir avuç toprak, kah ıslanan insan olurum. Bu yüzden yağmurlu bir günde asla şemsiye taşımam; sevmem. Yağmuru dinlemek isterim, onu hissetmek isterim, ona yoldaş olmak isterim, toprağa karışmasını seyrederim. Toprağın yoldaşlığını örnek alırım.
Siz de ıslanın. Bırakın elinizdeki şemsiyeyi. Islanmaktan korkmayın. Dinleyin. Hissedin. O yağmurda ıslanırken kendinizden bir parça bulacaksınız. Yeter ki o yağmurda ıslanın. Yeter ki yağmur kokulu şehirleri sevin. Toprağını sevin. Islanan insanları sevin ve siz de ıslanın..


-ozgugulmus_