Herkes unutmak istiyor. Belki unutamadıklarından belki de unutmak nedir bilmediklerinden. Unutmak ne ki gerçekten? Bilmeseniz, anlamasanız daha iyi değil mi sahiden? Ben anlayalı çok oldu da pek tavsiye etmem.
..
Bütün damarlarınızı saran bir kanser hücresi gibiymiş unutmak. Söküp atmak için 'çok geç'miş. Ölmekmiş meğer unutmak. Hatıralar parça parça olurmuş da kalbine batarmış insanın. Kanatırmış kalbini hiç acımadan. Kanların arasında bir parça bulsa yetecek gibiymiş de bulamazmış çabalayan. Yüreğinin her köşesini talan edermiş, mahalle mahalle akıl kırıntısı arayan bir deli gibi. Elleri boş çıktığı her mahalle, bir yara bırakırmış ruhunun en derinde. Bulamadığı parçalar 'son' denen yapbozu tamamlamaktaymışlar. Bilmezmiş, bilemezmiş.
..
Unutmak ölmekmiş meğer, o gün anladım. Hatırlayamadığın her gün kan kaybedip hatırlamaya çalışmayı bıraktığın gün ölmekmiş. Yitirmeden anlamazmış insan, o gün anladım.
-Rabia
