Münzevi Olarak

Toplumdan kaçıyoruz. Durup gece insanlara baktım. Yalnız kalmayı sevdiğim boşa değildir. Sonrası yalan gibi yaşayanlar kaybetti her gece kazandığını sanarak. En güzel tozlar damardan girdi. Seratonin tavan yaptı. Kayıplara müsaademiz hayali olarak varken kayıpların hayati tehlikesi var.

En güzel gece, yıl başında diskoya dans etmeye gelen o çirkin kadındı. Kulağıma fısıldadı. Tenezzül edip suratımı bile çevirmedim. Onca alkolün arasında eğlenen kadınlardan bir başkası mavi gözlüydü. Dumanlar arasından bana bakarak çay istedi. Çay bayattı. Ona çayı götüremezdim. Fakat seratonin kimyasaldı. Damarda dolaşan ise acı bir çaresizlikti.


Dumanlar akıyordu su gibi, küçüğümün ciğerine. Kadın kokuyordu. Küçüğüm öldü. Kadın hala kokuyordu. Oda karanlıktı. Küçüğümün cesetinin kokusu kadının kokusunu bastırdı. Kadın bir sigara daha yaktı. Kalbimde bir yara daha oldu her nefeste. Beni ve küçükleri dumandan uzak tutun.


Işıksızız. Çünkü kaybolan kendimizi okyanusta değil karanlıkta bulduk. Kandırılmıştım. Gerçek tehlike vardı ve kurşunu tutmadı hiçbir zaman. Işıklar yok artık. Terkedilmiş köpek gibi özgürüm. Ama karanlıkta gördüğüm silüetin beni mutlu eden..


Toplumun yakası temiz görünümlü pislik topludur. Çünkü suçu üstümüze yüklediler. Temiz yarın yok. Yarının kendisi bile yok. Bundan sonraki tüm tehlikeler HAYATİ.

-Hayati Tehlike