Reddiye-i Noktalama

Biz, sözlü gelenekten gelen bir milletin evlatlarıyız. Dedelerimizin ekseriyeti (hatta kahir ekseriyeti), okuma-yazma bilmez idi. Biz de bu yüce dedelerimizden aldığımız sözlü geleneği bir merhale daha kat ettirerek arşa çıkarmak vazifesini kendimize şiar edinmişizdir. Büyük büyük dedelerimiz (öyle olduğunu tahmin ettiğimiz), atın sırtında giderken kitap yazamayacaktı. Bu nedenle yazılmayan kitabın okuyucusu da olmazdı. Ne güzel bir tradisyon ki, bin küsur yıldır (yerleşik yaşama geçmemize rağmen) yazılı kültüre angaje olamadık. Belki de olmak istemedik. Yok, yok! Olmak istese idik olurduk. Biz öylesine şanlı bir milletiz ki, attığımızı tam da on ikiden vururuz (halk arasında alnının çatı olarak geçer). Atadan dededen yanlış görmüş olamayız. Çünkü onlara saygıda en ufak bir kusur etmeyiz. Ettirmem ulan!



Şimdi birtakım gafiller diyeceklerdir ki: “Okumuyoruz, okusak büyük adamlarımız çıkar.”, “Aslında okumak da isteriz de düvel-i muazzama okutmaz.”, “Biz bir okusak var ya, boru da işletiriz. Zaten biliyorsun bor rezervlerinin çoğu da Türkiye’dedir.”. Bu gafiller bir de –maalesef- işin içine ana-babamızı da karıştıracaklar ve onlara “Aman yavrum, evladım okuyun! Biz okuyamadık, siz kendinizi kurtarın.” dedirteceklerdir. Ey evlad-ı fatihan! Ananı ve babanı bu işe bulaştıranları düşünerek okumayacaksın! Okumayacaksın ki, ata-dede izinden vazgeçmeyeceksin. Hele noktalama işaretleri umurunda olmayacak. Olmayacak ki, yazdığından da hiçbir şey anlayamasın gafiller. Onlara müstahaktır.



Nokta(.), virgül(,), iki nokta(:), noktalı virgül(;), üç nokta(…), soru işareti(?), ünlem işareti(!), kısa  çizgi(-), uzun çizgi(—), eğik çizgi(/), kesme işareti(‘), tırnak işareti(“), parantez (()), köşeli parantez([]) işaretlerini suret-i katiyede kullanmayacaksın! Bunları tek tek yazdım, çünkü sen de gafil olabilir ve bunları kazara kullanabilirsin. Sakın ha! Sütümü helal etmem yoksa. Maazallah yazdığın anlaşılıverir, sen de onlara benzer gidersin. Kimi kastettiğimi sen anladın zaten. Bizden öyle adam çıkmasın diye uğraşmaktayız.



Son bir meseleyi de eklemekte fayda var. Bunlar o kadar arsız hainlerdir ki, bir de utanmadan fetva makamına müracaat etmiş ve buna mukabil fetva bile çıkartmışlardır. Onu da aşağıya ekliyorum, ibret al ey evlad-ı fatihan!



Sual: Esna-i yazımda, esasiye-i noktalama ve yazıma uymanın şer’en hükmü nedir?

Elcevab: Şer’en vaciptir. Zira kelamın kağıda aksedilmesinde kavâid-i usuliye ve kavâid-i mukarrere vardır. Bu sebepten ötürü sebebiyet-i fitne ve fücur olmaması için şart-ı muteber icra edilmelidir. Kaldı ki, karilerin selameti için dahi olsa buna uymak iktiza eder. Maksud-u şari’ zannımca budur.



Not: Neden mi kurallara uymaya çalıştım? Çünkü yanlışı görüp imana gelesiniz diye.


-Mukbil