Namlu bidona.. Her Türk erkeğinin hayatının kısa bir döneminde de olsa duyacağı bir emir kipi içeren cümle. Bu emir cümlesini tam anlamıyla uygulamazsa birinin bedenine g3 mermisi dönerek girip 10 santimetre karelik oyuk açarak çıkabilir. bunu kimse istemez. O yüzden o emiri dinlemelisin 20 yaşındaki genç arkadaşım.
Aslında bu yazıyı dağlardaki koyunlara yazacaktım ama ziyan'ı okuyacak Fatoş ve ayazda donarak ölen fakat üşümeyen kahraman Türk askerini anacağız.
Yüksek tutuş.. Eğer bu emri duyuyorsanız ya birazdan komando andını okuyacaksınız ya da rafting yaparken ruhu komando olan bir yarım akıllının haykırışına şahit olacak turistlerden birisi olma ihtimalin çok yüksektir.
Ayazı neden seviyorum diye soruyorum. Askerliğimi daha yapmamış olmanın verdiği bir duygu mu bilmiyorum. O, saçları üç numara, suratları yara bere içinde kalmış, ne yaptıklarının farkında olmayan çocukların ruhu. Bir gün Osman için saçımı üç numaraya vurdurmuştum. Bir anıyı canlandırmak içindi her şey.
Cevapsız kalmıştık. Cevapsız kalmışlardı. Neden donarak ölebilirdik ama asla üşümezdik? Kim annesine üşüyorum diyebilirdi ki? Ayazdan donsa da, ölse de hiçbirisi üşümedi. Üşümeyecek. Üşümeyeceğiz.
Bisikletli şahısla ayazda yürürken dedi ki: "Biz böyleyiz, dağda askerler ne yapıyor acaba?". Ne yapıyorsunuz? Beyazın boşluğunda önünü göremeyerek nöbet mi tutuyorsun? Yoksa üç beş nöbetinde zifiri karanlığa bakarak sövüyor musun?
Sen kardeşim, her ne yapıyorsan devletin bekası için yapıyorsun. Son nefese kadar hep son sözüm olan devletin bekası için bedenim canlı ya da cansız milletimin emrinde!
-Ali KOÇ
