2.09.2018

Bilindik Bir Hikaye


"Sadece tezgâhı temizlediğinden emin misin?" diye sordu. Soruyu bir anda duyunca afalladım. Çok da düşünmeden sağıma soluma baktım, hemen ardından ona baktım.
Sağ elinin işaret parmağı ile başparmağını küçük mavi fincanın kenarındaki yuvarlağın içinde birleştirmiş, ona yaptığım sütlü kahveyi yudumlamak üzere ağzına yaklaştırırken o badem gözleriyle bana bakıyordu. Evet, bana sormuştu. Bence çok anlamsız bir soruydu; çünkü sadece iki adım atarak ulaşabileceği kadar gözünün önündeydim. Sadece tezgâhı temizlediğimi o da görüyordu.
Belli belirsiz duyulan bir “Hüüp” sesinden sonra fincan ve tabağın buluşma sesini de duydum. Hemen ardından da “Heey sana diyorum.” dedi o badem gözlerini kocaman açarak. Ne söylediğimi benim bile anlamadığım birkaç kem küm kelimenin dudaklarımdan döküldüğünü duyunca yavaşça gülümseyerek arkasına yaslandı, o anaç bakışlarıyla bana bir andan daha uzun baktı. Dedi ki “Tezgâhın aynı noktasında gezdirdiğin o tel, kalbindeki lekeleri de temizleyebilir mi sence?”. O an başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Nasıl anlamıştı o günü düşündüğümü. Hatta bu kez sadece düşünmekle kalmayıp hissettiğim o duyguyu içimden söküp atmaya çalıştığımı aptal bir bulaşık teli sayesinde mi anlamıştı. Gerçekten garip biriydi doğrusu. Garipti ama insana huzur veren bir duruşu vardı. Madem içimdekini görmüştü, birazcık da ben dökebilirim içimi diye düşündüm.
“Yok, temizlemez elbet. Peki, ne temizler sence bu içimdekini Gülbahar Abla?" dedim. “Kaç zamandır hissettiğim yetmez mi? İçimden çıksın gitsin istiyorum artık.”
Bir saniyeden kısa süren bir şaşkınlık gördüm gözlerinde. Benim kendimden beklemediğim gibi o da beklemiyordu sanırım içimi açmamı. Hiç bozuntuya vermeden toparladı, hafif bir öksürükle boğazını temizledi, fincanı eline aldı ve “Kelimeler” dedi ve ardından az öncekinden daha belirgin bir “Hüüp” sesi duyuldu. "Kelimeler mi?" diye geçirdim içimden. Daha önce konuştuğum bir konuydu bu kelimeler, ne işime yarayacaktı ki? Ama sesimi çıkarmadım, ben bir şey demesem de konuşmasını sürdüreceği belliydi, bekledim… 

(devam edecek...)



-gamzeyimkiben