Köprülü Paşa

Felaket, skandal ve deliliğin ağulu terkibinden sonra bahar açan ömrüm adeta harika ve şahanenin mükemmel karışımına doğru bir çığ gibi büyüyor.

Felaketlerin içinde 80 kilogramdan 65 kilograma düştüğümde kendi ölümümü tasarlayıp merak eden adama durum ile ilgili detayları verip ölümüm sonrası yapması gerekenleri anlattım. Kaotik bir yaşamın içinde gün gün erirken bütün benliğimi kaybederken yılmış ve yıkılmışlığın arasında ezilirken birden enkazım bulundu. 

Skandal bir hastanede tedavi altına alındım. Gündüzleri gündüz edip sağda solda sürterken geceleri duvarlar üzerime geliyordu. Bir ara Jesse Pinkman'a takıldım. O sıralar fena değildi. Ama Maslow'un birinci ve ikinci basamağında sıkıntı yaşamadan yolumuza bu şekilde devam ettik. Hastane günlerini böylece atlattık. 

Delilik çizgisine yaklaştığım dehalıktan uzaklaştığım tertemiz nefes aldığım balkondan türküler çığırdığım acısız rahat günlere geçtik. Mafyanın ayağa kalkış hikayesi gibi oldu. Dolandırılma ihtimalleri vs derken hayatımın yine fırsat tepme hikayeleri de arada geldi geçti. Gün gördük. Sağda solda gezmekten eve gelemedik. Yalan atmaktan gerçeği unuttuk. Bu arada aklıma hastane günleri geldi. İçerime bir ağrı çöktü. Neyse ki bir sorun yokmuş. Meğer ben iyileşmişim. Bu işi de başardık deyip yolumuza döndük. 

Sesin o kadar güzel ki cehennemde konser versen seve seve dinlemeye giderim. Üstüne üstlük bu kadar az ve sessiz konuşman yok mu beni bitirdin gizemli arkadaş.

Harikanın evin bahçesi olduğunu biliyorum ama daha da fazlasını ifade etmeli. Ediyor da... Şimdi burada hava atıyor gibi olmasın diye yazmanın pek anlamı yok. Harika harikadır kardeşim. Bizi gören mutlu oluyor. Ben edebiyat mafyasının kurucusu, mutluluk çetesinin lideri gülmek ve sürtmek bizden sorulur.

Şahane bir pazardan merhaba çocuklar. Şahane kadın... Kırmızı yeleklim... Senin için cennetten cehenneme köprü kurar yine de gelirim sana. Sen gönlümün lunaparkısın. İçinde çocuklar gibi şenim. Gözlerim gözlerine açılıyor bir kapı gibi içinden geçiyorum sana gönlüne akıyorum sevgi seliyle. Arapça bir şarkının en güzel melodisi senin sesin. Duymaya açım. Dokunmaya muhtacım. Görmeye talibim. Koklamaya hasretim.

Mükemmelim. Allah'a şükürler olsun.

-Ali KOÇ

Kendime Bile Yalan Söylerim

Sanki üzerimde silahımsı bir ağırlık

Can çıkıyor her göz göze gelişimizde

Mafyanın kadrolu sanatçısı mısın sen

Kör olsun bu gözler seni göremeyecekse

Fedaiye feda olsun canlarınız mezar taşımda

Şarlatanlardan değildi fedailerim

Etten bir duvar oldular etrafımda ölmeyeyim diye

Benim adım Hayali göbek adım Tehlike

Sen yaseminin kendisisin ben de bir sarsılmaz

Sen kırılgan bir cam bardak, bense seken bir makine

Sen gönüllerde gezersin ben bellerde

Bir satır kaldı ben nasıl adamım

Saçlarını koklasam çok güzel olurdu.

Hiç sevilmemiş değilim

Sen varsın ya

İyi ki varsın

-Ali KOÇ

Mermiler Seksin, Bu Alemde Teksin

Bir de var ciğerimin köşesi

Allah selanı duymayı nasip etmesin

Kime gideyim ben bu yara ile

Dermanına... Ah

Yıllar yollar oldu

Her vayh deyişimde

Bir acı velev ki yakıcı

Şuramdasın işte

En acılı yerde

Bir kördüğümsün

Var mı bir merhem

Sürünsem geçer mi

Geçmesin ciğerim

Senden önce öleyim ben

-Ali KOÇ

Lazerle Çizilmiş, Akla Ziyan Bir Ahu

Cızırtılı bir radyo şarkısı gibi belirsiz

Çukurda kaçıncı gün bugün, yine sensiz

Öyle derin bir sessizlik ki kesintisiz

Sen gençliğimin çiçekli bahçesi...

Yakarım bütün engelleri bir gülüşün için

Ziyadesi müjdesi ile köpüklüsünden için

Bir adım daha sana geldim bugün için için

Sen gönlümün yıkılmaz tahtı...

-Ali KOÇ

Beni Ona Anlatırken

Fark etmedin mi? 

Elimde silah dilimde acı kelimeler var diye

Sensiz yaşadığım her anı eksik yaşadığımı...

Fark etmedin mi?

Yaşamamışım sana gelene kadar ben

Gönlümün kanamadığını bile

Fark etmedin mi?

Sensiz yaşamamak için öldüğümü

Aradan gelip geçenlerin aslolanı yücelttiğini

Fark etmedin mi?

Seni kaybederim diye tetikçiliği bıraktığımı

Ceketimi ayaklarının altına attığımda

Çamura bulanmak yerine

Sana bulandığımı

Fark etmedin mi?

Kaçsam gitsem buralardan

Öldü bilsen beni

Bir çorbadaki şifa

İşte ben

Fark etmedin mi? 

Gözlerinde kaybolduğumu

Tam da şimdi

Fark ettin galiba

-Ali KOÇ

9 Çocuk ve Ben

Heralde hayatım boyunca unutamayacağım en büyük yalnızlığımdı. Acının içine gömülmüş 9 küçük beden ve olayı idrak etmeye çalışan bir ben.

Aslında 10 çocuktular. Bir acı yok olmayı istedi ve öyle istedi ki yok oldu. Belki de olduğunu düşündü. En büyük savaşımda bana en büyük darbeyi vurdu. Haberi bile olmadı. Cepheme atom bombası gelmiş gibiyim. Belki de kaybettim çoktan.

Şimdi 11 kişi olmayı nasıl dilerdim. Bahtiyar'a bile söyleyemedim. Ben bunu nasıl omuzlayabilirim ki? Bir gün öncesinde nasıl omuzladıysam mı? Kalbimdeki kıymıkları bile unutturan bu şey ivmeli bir şekilde acıyı arttırmaya kararlı. Tepe nokta neresi peki?

Düşünmeden edebilir misiniz? Biliyorum siz edersiniz.

Nasıl bu kadar hissiz olabiliyorsunuz ki? Ah biliyorum sizin akrabanız değildi.

Şimdi anlıyorum patronun neden herkese 'akraba' dediğini. İyi ki bize de böyle alıştırmış. Kim ölürse ölsün üzülebiliriz.

-ALİ KOÇ

Benim Yaşımda Aşk Kimin Kollarında Öleceğine Karar Vermektir

Atsız sansız olmuyor gerçeğine ulaştıktan sonra şimdi kafamı nereye çevireceğim bakalım. Bu aralar gerçeklerle dolu muyum yoksa gerçeklik algısından kopuk muyum sorusunu soruyorum. Başlangıcında mıyım yoksa başka bir yerinde miyim bilmiyorum arıyorum bulamıyorum. Belki de başka bir yerde başka bir zamanda acılar içinde...

Gerçekler içinde olmayı haliyle istiyorum. Kaybolursam kaydı durduramam. Kimseye zarar vermek istemiyorum sonuçta. İnsani olan bu. Fuat abi gibi yanıyoruz kimisi gerçek kimisi mecazi... Aranıyor ise başlıyor pimpiriklerim. Küçük bir şey ise bile yeter artık sonuç alayım. Kerem'in verdiği sayılar da işe yaramadı zaten. Mercimek tanesine bile bomba yerleştiren bombacının 'siz çakmasını bilemeşsiniz' dediği gibi Kerem'in de 'sen zamanını bilememişsin' demesinden korkuyorum.

Neyse diyeceklerimi de unuttuktan sonra bir düşünme seansına gireceğim ama bir taraftan da yazma isteği ile dolup taşıyorum. O yüzden bir kahretsin yapalım dedim. Kahretsin madem biz de biliyorduk ama yine de yangından bulaştı diyelim. Canım sıkılırsa şimdi çeker giderim gibi ya dediysek de bağatir aman koyup gitme ha dedi. Her neyse zanbasan tarafında bir parkta kahretsin işte aklımdasın ve fakat arka cam düştü düşecek.

Hükümet gibi kandırılmışım. Anlayana kadar 3 sene 1 ay geçti geçmesine de hayattan koparttı elemanlar beni. Buradan nasıl toparlanırım bilemiyorum ama 380 kilometrelik bi yolumuz var. Eskiden olsa hey ki ne hey der geçerdim. Şimdi arka cam da tutmuyor ama halının altına süpürür gibi halledeceğiz sıkıntı yok. 6 ay 1 sene bize yeter. Ne Hatay'a ne Ereğli'ye hatta Bursa'ya, Kayseri'ye, Samsun'a, Ankara'ya laf söyletmem. Çünkü şikayet etmem. Çözüm bulur yoluma bakarım her zaman ki gibi. Boyalı moyalı mevzuyu çözer en son şimdi bana mutluluk yakışır.

Aradan geçen zaman geçmesine rağmen belirlediğim ilk cümle ile yazdığım son cümlemin konusunun aynı olması beni çok mutlu etti. Aynı bugün kolumdan tutup beni o tuhaf yere götürdüğün gibi. İşte o an ki gibi inanılmaz mutluyum.

-Ali Koç