Kalabalık yerlerdeyseniz usulca kapatın siteyi. Bunun ucu dramatik bir noktaya gitmeye meyilli.
Tabutun içindeyim. Gözlerimi açtım. Başım ağrıyor ve karanlık. Yumrukluyorum. Amacım bir kere vurup dayak yemekti. O yüzden arka sokaklardayım. Köhne evler, tren yolu ve şarap şişeleri içinde yüzüyorum. Babam beni dövmezdi rencide ederdi.
Tüm farklı görünen temaların sonunda aynı yere çıkıyor. Yalnız kalmaya... Ölenlere selam durmaktan yorulan ruhum savruluyor. Belki yüz yaşında işler sandığınız kadar kolay gitmiyordur. Yüz yaşında Nazlı Hilal'e aşık olmak gibi...
Dolaylı bir dokunaklılık yaratmak için çaba gösterenlerin bir köpek tarafından ısırılan bir insana hunharca vurmasından çıkardığım sonuçların canı cehenneme. Hayvanlar insanları ısırmalı mıdır? Hayvanlar yaşarken bir anlam peşinde koşuyorlar mıdır? Hayvanlar nereye koşuyor insanlar nereye koşuyor.
Daha fazla yaşayan kalmadı. Doğduğumdan beri kimseye dokunmadan yaşadım ve ölüme gidiyorum. Kimseye dokunmadan yaşayanlar çiğ ruha mı sahip? Ruhu da ayrıştırdım. Ruhum demir parmaklıkların ardında. Uyuyamıyorum rahatça uyuyamıyorum. Dişlerimi sıkmayı bıraksam ruhum çıkıp gidecek gibi hissediyorum.
İnsana benzeyen yanların içinde tüm sokağa savrulanları arıyorum. Eve döndüğümde tüm yasa dışı işlerle birlikte cebimde ahlaksızlıklarla döndüm. Gerçekle ilintili diye yola çıkarak elimde iyiliksiz döndüm. Başıma gökyüzü düştü.
Aklıma gelmemişti sahte can yeleği üretmek.
-Ali KOÇ
