Söz verdiğim gibi sevgilim...
Eskiden kadro yapardık defterimizin arkasına. Hala daha yapıyoruz. Erkek çocuğuyduk neticede. Bugün dönüp geçmişe bakınca ne gerektiriyorsa tek tek yapmışız. Çok yaramazmışız. Mafyaya bulaşmasaymışız iyiymiş. Bir de Oğuz Atay'a...
Türkiye'de 1980'lerde futbolcu olsaydım adım Duvar Ali olurdu. Müthiş sol ayağımla yapıştırmayı da özledim bu arada.
Başlamalı dedi. Başlamalı artık! O zaman bilmeli diye cevap verdi karşısındaki kısrak. Gerçekleri bilmeli. Bütün hayatı boyunca yarışacağını bilmeli ve sonunda bir ahıra terk edileceğini...
Eğer ben böyle başlarsam yani iki atın hikayesini yazarsam etkileyici olur mu bilmiyorum? Oğuz Atay'ın işine dönecek benim durumum belli ki. Tutunamayanlar'ın en başında yayımcının açıklaması gibi bende Cingöz Recai ile Korkut Roket'in gerçekte olmadıklarını açıklarım.
Şimdi meseleyi gerçeklikten derin bir noktaya getirdim ondan yana şüphe yok fakat bir kademe daha ilerleyip gerçekleşmesi ihtimal hayaller kurdum. Mafya teyze bir parça ekmek istedi onu verdikten sonra... Kurduğum hayalin ilk kelimesi, 'Başlamalı' ikincisi ise 'Bilmeli' oldu. İlk defa 4 kademe ileri giderek yepyeni bir şey daha düşündüm.
Farketmeden senin olmuşum.
Bunu şu şekilde açıklayabilirim. Eğer Oğuz Atay bana eziyet ediyorsa ben de şimdi sana eziyet mi ediyorum?
Bana bunun cevabını borçlusun.
-Ali KOÇ
